Hoe is Sterrenstilte ontstaan?
In 2017 begon ik mijn eigen onderneming, Aurelia Uitvaartbegeleiding. Sindsdien heb ik vele families mogen begeleiden bij het afscheid van hun dierbaren, met grote tevredenheid.
In 2023 werd mijn jongste dochter onverwacht zwanger. Dolblij keken we uit naar de komst van de baby, vol optimisme voor de toekomst. Mijn eigen zwangerschappen waren altijd voorspoedig verlopen, dus verwachtten we hetzelfde voor mijn dochter. Maar in week 14 van haar zwangerschap ging het mis. In het ziekenhuis kregen we het hartverscheurende nieuws dat de baby was overleden. Het verdriet was onbeschrijfelijk, een gevoel van verscheurdheid en ongeloof. Nooit eerder had ik zulke heftige emoties ervaren.
In mijn werk had ik veel gehoord over baby- en kinderuitvaarten en erover geleerd tijdens mijn opleiding, maar ik had er nooit persoonlijk mee te maken gehad. Totdat mijn dochter haar kindje verloor. Op dat moment wist ik één ding zeker: ik zou deze jonge ouders zelf begeleiden en ze een mooi, waardevol en liefdevol afscheid geven van hun kindje.
Het hoefde niet groots te zijn, maar wel betekenisvol. Ik heb ze geholpen bij het maken van herinneringen, zoals het vastleggen van foto’s, het schilderen van sterretjes op haar buik en het creëren van een herinneringsdoosje, waarin de eerste kleertjes, echofoto’s, kaartjes en andere waardevolle spullen werden bewaard. Samen hebben we een mandje uitgekozen voor de dag van afscheid. Er ontstond een thema: overal waren groene sterretjes, op het kaartje, op het afscheidsmandje en op de herinneringsdoos. De groene sterretjes zijn nu symbool voor het kleine meisje Vincia.
Vincia, zoals we haar noemden, was thuis geboren, een heel klein baby’tje. Te klein om vast te houden, maar groot genoeg om te bewonderen. We hebben haar opgebaard volgens de watermethode en een aantal dagenlang bewonderd. Ik heb de jonge ouders begeleid en voorbereid op de dag van de crematie, zodat zij bewust keuzes konden maken over hoe zij deze dag wilden laten verlopen.
De dag van afscheid was emotioneel, maar samen kijken we terug op een mooi en liefdevol afscheid. Het verdriet en de pijn van het verlies zijn niet minder geworden, maar het heeft ons geholpen om het verdriet samen te kunnen dragen.
Door mijn ervaring met het begeleiden van mijn dochter ontstond bij mij de wens om ook andere ouders te helpen bij het afscheid van hun kindje. Sindsdien heb ik nog twee keer afscheid mogen verzorgen van jonge leventjes. Het is intens, maar tegelijkertijd ben ik dankbaar dat ik er voor deze ouders mocht zijn.
Ik besefte dat veel ouders die hun kindje verliezen niet weten dat ze afscheid kunnen en mogen nemen van hun kindje. Dit inzicht heeft mij geïnspireerd om mij te specialiseren in baby- en kinderuitvaarten.
